Koers op Frankrijk

Vandaag maar weer naar ‘de stad’ om naar ‘de telefoonwinkel’ te gaan, zoals madame Racroche au Nez nog net voor ze ophing, ons heeft verteld. Deze winkels van France Telecom / Orange blinken uit in inefficiëncy. Ergens loopt een verdwaasd voor zich uit kijkende mevrouw in een gele fladderrok alle gasten in de winkel af, om te vragen of ze zich al hebben ingeschreven om te woord te worden gestaan. Ja, u leest het goed. Zonder dat je je naam hebt opgegeven om op een vodje geschreven te laten worden, word je überhaupt niet geholpen. En word je wel geholpen, dan gaat het op een tempo waarop je in Nederland al lang en breed op staande voet ontslagen zou zijn. Niet-kundige medewerkers kijken stoïcijns naar een scherm, waarop te zien is dat op dat moment net de connectie verbroken is. Dat voorspelt veel goeds. Andere medewerkers kijken niet stoïcijns naar het scherm, maar lopen een beetje nors rond, de trap op en af, van voor naar achter de balie, pretenderend druk bezig te zijn. Inmiddels staan er ruim 20 mensen in de winkel, voor het overgrote deel wachtenden. De meeste rustig (of gelaten), sommige hun handen ten hemel strekkend, hopend op een goddelijk wonder. Dat blijft uiteraard uit. God zou wel willen, maar France Telecom niet. En in Frankrijk is France Telecom de baas op het gebied van al dan niet draadloze verbindingen tussen hemel en aarde. Alleen de mevrouw in de gele fladderende rok zou een wonder kunnen zijn, want als zo iemand een baan kan krijgen….
Maar goed, wijs geworden als we zijn, zo zonder Frans telefoonnummer, gaan we eerst maar eens naar de winkel tegenover ‘de telefoonwinkel’. Een Orange shop. Eerst schaffen we een mobiele telefoon aan, anders is het schier onmogelijk om een vaste lijn (ligne fixe) aan te laten leggen. De medewerker van de shop noteert wat persoonlijke gegevens, stopt een SIM-kaart in de telefoon, en zowaar, binnen 10 minuten is onze Franse mobiel alive and kicking! Het kan dus wel! Zelfs bij Orange, dat voor zover ik begrijp, samen zaken doet met France Telecom, waarschijnlijk voor het internetgedeelte of de draadloze verbindingen. We hebben in elk geval een Frans telefoonnummer! Dus laat France Telecom maar bellen! Dan zou het echter wel handig zijn als we een beetje steady verbinding zouden hebben bij ons huis, maar goed…
Na ruim een uur wachten in de telefoonwinkel van France Telecom, worden we ontboden bij Martine. Toeval of niet, maar het is dezelfde medewerkster die ons begin mei wist te vertellen dat de agenda van France Telecom niet verder dan twee weken vooruit gaat. Twee maanden, dat kan echt niet. Dus, zoals al eerder gepost (deel 1), hebben we onlangs telefonisch vanuit Nederland een afspraak gepland voor 7 juli. Tenminste, dat was ons verzekerd door een waarschijnlijk stoïcijns naar haar beeldscherm turende mevrouw in een gele fladderende rok, die wel zag dat haar verbinding net verbroken was, maar dat niet durfde te zeggen. Die afspraak bleek dus niet gemaakt te zijn… Opnieuw een afspraak maken dus, een andere optie is er niet. 16 juli is de dag des heren dat een gezant van France Telecom ons zal doen verblijden met het aanleggen van een ligne fixe… eerst zien, dan geloven…!

Tips:

• Schaf altijd eerst een Franse mobiel aan. Je hebt absoluut een Frans telefoonnummer nodig. France Telecom belt niet naar buitenlandse nummers!
• Neem de tijd en berust in je lot. France Telecom is toch de baas. Zeker over jouw tijd…
• Leg minstens 10 keer uit hoe de situatie bij jou is. Is er al een lijn naar je huis? Dan heb je mazzel. Ligt er nog geen lijn, is er nog geen paal met een draad naar je huis, heb je geen buren met een vaste lijn? Laat dan ALLES noteren. Heb je WEL buren met een vaste lijn? Laat dan ook ALLES noteren. Ook hun telefoonnummer. En als je het hebt, hun sofinummer, jaarlijks inkomen, nummerbord van de auto, broekmaat en merk sigaretten. Kan altijd handig of noodzakelijk zijn voor France Telecom